Trasa prowadzi od Wzgórza Wawelskiego malowniczą ulicą Kanoniczą, zwaną „ulicą zamkową”, której większość domów należała do Kapituły Krakowskiej. Następnie na skrzyżowaniu ulicy z placem im. św. Marii Magdaleny podziwiamy 2 kościoły: romański XI w. kościół św. Andrzeja i pierwszą jezuicką świątynie Krakowa, XVII barokowy kościół św. Piotra i Pawła. Dalszy odcinek trasy prowadzi ulicą Grodzką do placu Wszystkich Świętych, dawnego placu św. Trójcy, historycznego centrum Krakowa przedlokacyjnego. Na skrzyżowaniu można po obu stronach podziwiać dwa kościoły z klasztorami Dominikanów i Franciszkanów.
Z placu Wszystkich Świętych przechodzimy w kierunku Dzielnicy Uniwersyteckiej ulicą Franciszkańską. Po lewej stronie mijamy bryłę kościoła O.O. Franciszkanów, po prawej stronie dostrzegamy gmach Pałacu Biskupiego, następnie ulicami Bracką i Gołębią dochodzimy do ulicy Jagiellońskiej i stajemy przed budynkiem Collegium Maius, najstarszej siedziby Uniwersytetu. Uniwersytet krakowski (mianowany od XIX w. Jagiellońskim), jest najstarszą polską uczelnia wyższą, zaś drugą w kolejności historycznej na gruncie wschodnioeuropejskim. Założony został przez polskiego króla Kazimierza Wielkiego w 1364r, zaś restytuowany po przejściowym zastoju w 1400 r. przez króla Władysława Jagiełłę i jego żonę, Jadwigę Andegaweńską.
Od strony ulicy Jagiellońskiej podziwiamy ceglaną ścianę z zębatym zwieńczeniem, ozdobioną oknem wnękowym, za którym znajdowało się miejsce spotkań i jadalnią profesorów (Stuba communis). Okno wnękowe Collegium Maius nawiązuje kształtem architektonicznym do Collegium Carlinum w Pradze (po 1490 r.). Wchodzimy na dziedziniec arkadowy Collegium Maius – malowniczy zakątek otoczony kolumnadą wspierającą sklepienie kryształowe (wzorowane na Collegium di Spagna w Bolonii). Krużganki zdobią herby Polski i Jagiellonów.
Z dziedzińca Collegium Maius przechodzimy przez tzw. Ogród Profesorów UJ do Collegium Novum przy Plantach Krakowskich. Budynek, wzniesiony w stylu neogotyckim w XIX w., po pożarze dwóch burs akademickich przypomina formą architektoniczną drezdeńską Kreuzschule (architekt Feliks Księżarski). Fasadę budynku zdobią herby Polski Litwy i dobroczyńców Uniwersytetu. W pobliżu sąsiedniego gmachu Collegium Phisicum, wśród zieleni, widoczny jest pomnik młodego wówczas studenta Krakowskiego Uniwersytetu, Mikołaja Kopernika, który zdobił do 1900 r. dziedziniec Collegium Maius.
Trasą zwiedzania wracamy ulicami Gołębią i Bracką w kierunku Rynku Głównego, gdzie mijamy romański kościół św. Wojciecha. W odległości widać gmach budynku dawnych kramów miejskich z renesansowym krenelażem (Sukiennice) oraz bryłę wieży najstarszego krakowskiego Ratusza. Docieramy do stojącego w północno-zachodnim narożniku Rynku najstarszego kościoła parafialnego miasta p.w. Najświętszej Marii Panny. Z okienka pod szczytem wieży wyższej kościoła rozlega się (w godzinnych odstępach w ciągu całej doby) wygrywana na trąbce hejnalisty melodia, zwana hejnałem krakowskim. Kościół Mariacki jest obiektem sakralnym, do zwiedzania poleca się:
– secesyjne witraże i polichromię ścienną (XIX w.),
– wielki ołtarz z drewna lipowego, dzieło wybitnego mistrza późnego gotyku (XV w.), Wita Stwosza z Norymbergii.
Z Rynku krakowskiego podążamy ulicą Grodzką w kierunku najstarszych zachowanych fortyfikacji miejskich z Bramą Floriańską. Od południa można podziwiać okazałe baszty :
– Floriańską (Kuśnierzy)- XIII-XIV w.,
– Stolarską (Powroźników),
– Ciesielską,
– Pasamoników (ostatnia z XV w.).
Od strony północnej Drogę Królewską zamyka potężna piętnastowieczna okrągła forteca, zwana krakowskim Barbakanem, który do dzisiaj stanowi przykład najwybitniejszych dzieł fortyfikacyjnych Europy. I chociaż krakowski Barbakan jest obecnie w Europie jednym z trzech zachowanych, żaden z pozostałych nie dorównuje mu urodą, doskonałością konstrukcji i rozmiarami. Tutaj, poza historycznymi murami miasta kończy się trasa zwana Drogą Królewską, którą od wieków podążały przez Bramę Floriańską poselstwa, orszaki reprezentacyjne i trofealne.
