Trasa obejmuje krotką prezentacje najciekawszych fragmentów sztuki Krakowa, inspirowanej prądami i przemianami w sztuce europejskiej przełomu XIX i XX w.
Rozpoczynamy zwiedzanie krotką wizytą w Królewskiej Katedrze na Wawelu, gdzie podziwiamy przykłady malarstwa ściennego i witrażu sakralnego autorstwa Józefa Mehoffera. Malarstwo ścienne kaplicy Szafrańców nazwano „perłą polichromii polskiej”, Stanowi ono uzupełnienie do witrażu z fundacji Radziwiłłów: „Matka Boska Ostrobramska” (1908 r.).
W kaplicy św. Krzyża umieszczono w 1927 r. witraże związane tematycznie z legendą św. Krzyża, według wcześniejszych kartonów Mehoffera, zaś w transepcie katedry ilustrację motywu cierpienia w postaciach Matki Bożej i Chrystusa.
Z wzgórza wawelskiego podążamy trasą królewska w kierunku placu Wszystkich Świętych, gdzie w pawilonie secesyjnym (budowa w 2007 r.), oglądamy witraże autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, przeznaczone ongiś do okien katedry wawelskiej (postacie Henryka Pobożnego, Kazimierza Wielkiego, św. Stanisława). Ze sztuką Wyspiańskiego spotykamy się ponownie w kościele Franciszkanów, gdzie można podziwiać jago najlepsze witraże z przełomu XIX i XX w. (Bóg Ojciec, Żywioły).
Przechodzimy w kierunku placu Szczepańskiego do kamienicy Szołayskich, gdzie obecnie znajdująca się wystawa prezentuje różnorodne wątki sztuki młodopolskiej w dziełach malarskich, graficznych, rysunkowych i rzeźbiarskich, a także przykłady grafiki użytkowej i rzemiosła.
Na trasie szlaku Młodej Polski winien koniecznie znaleźć się kościół Mariacki, w którym podziwiamy secesyjne malarstwo ścienne prezbiterium autorstwa Jana Matejki i jego uczniów (koniec XIX w.) oraz witraże S. Wyspiańskiego i J. Mehoffera.
Trasę kończymy w legendarnej kawiarni literackiej „Jama Michalikowa” przy ulicy Floriańskiej, gdzie duch secesji ujęty w ramy kabaretu („Zielony Balonik”) stał się kiedyś zaczynem nowoczesnej sztuki w opozycji do tradycji i historii „staroświeckiego” Krakowa.
